Populair
Tekens van Suzanne Brink, schrijver, redacteur, troostkoper. Nieuwsbrief Suzanne's Tekens ontvangen? Leuk!
Muffe types vond ik het, de gevestigde schrijvers die maanden geleden werden geïnterviewd door Coen ter Braak. Losgezongen van onze tijd waren ze met hun larmoyante odes aan pen en papier. Voor Facebook en Twitter trokken ze vast hun neus op. Smartphones kwamen hun huis niet in. Misschien hadden ze een site op hun naam […]
Mijn 2017 eindigt met frisse moed en opgewekte plannen. Als visionaire Troostkoper denk ik dat borduursels en decoratieve stoffen in 2018 steeds populairder zullen worden. En (opgelapte) spullen met een verhaal. En niet te vergeten analoge omgevingen en dingen die analoog leven mogelijk maken zoals mijn eenvoudige briljante wekker, de absolute topaankoop van 2017. Ik […]
Ik ben sociaal laat op gang gekomen en die achterstand haal je nooit helemaal meer in. Ik blijf een soort Data, de sympathieke robot uit Star Trek die menselijk gedrag observeert en nabootst en pas in zijn laatste jaren een chip met oprechte gevoelens krijgt die hij naar wens aan of uit kan zetten.
Mijn kapster, ik ken haar naam niet, een naam met een ‘J’ past bij haar, Julie of Joyce, gaat verder bij mij vandaan staan en buigt zich vervolgens naar mij voorover terwijl ze een raar huppeltje maakt. ‘Kijk, zo’, zegt ze, en draait haar hand, met tussen twee vingers een lok van mij, zodat ik […]
‘Ik hoef niet van iedereen te weten wat hij aanheeft’, zei een lezer (m) over Grootser dan ik, en de kop boven een artikel in het Nederlands Dagblad over mijn boek luidde: ‘Over de televisie hangt een kleedje.’ Genoeg reden voor textiele verdieping in mijn tweede boek. De hoofdpersoon rommelt wat aan met baantjes tot ze […]
Gisteravond om 18 uur ging de bel. Voordat ik de deur opende voor het donkere silhouet van een breedgeschouderde man, verbond ik eerst deurpost en deur met het deurkettinkje. Het was de postbode met een pakje. ‘Kettinkje is niet voor jou hoor’, verontschuldigde ik me. ‘Enge buurman.’ Hij knikte begrijpend. De deur was alweer dicht […]
Broer D. pakt de schop uit de achterbak, geen idee of het normaal is om met zo’n schop rond te lopen op een begraafplaats. Je kan zomaar iemands resten opgraven, nergens een beheerder te bekennen die daar een stokje voor steekt. Ik draag de pot met lavendel en zo lopen we met mijn moeder tussen […]
Ik heb het beste managementboek ooit gelezen! Het was tevens mijn eerste en ik denk niet dat ik snel een tweede lees. Maar wat een boek, De corporate tribe. Misschien moet er naast het stickertje ‘Managementboek van het jaar 2016’ een stickertje ‘Zeker niet alleen voor managers’ op geplakt worden. Het is een feest voor […]
Schrijven over schoenen (alweer) is vast een smet op mijn literaire blazoen, maar schrijven is nou eenmaal risico’s nemen. Laatst liep ik op een snikhete dag van het Westergaspark in Amsterdam naar het station op mijn bootschoenen, de enige schoenen die ik nog verdroeg omdat mijn voeten de dag ervoor geruïneerd waren door sandalen. Vlakbij […]
Ik heb altijd een stabiel gewicht gehad, was niet graatmager noch baggervet, hoefde nergens op te letten, trok mijn neus op voor mensen die dat wel deden. Zo aards. Ik paste heel lang in mijn kleren, vooral die met stretch, en om eerlijk te zijn hadden al mijn kleren dat. Tot op een dag, een week geleden, […]
Ik moest gister aan onze kleine, ronde bakker met het rode hoofd van vroeger denken omdat ik een auto door grind hoorde rijden. Wij hadden lang voor Picnic en de thuisbezorgservice van de AH bestonden een bakker, slager en groenteman aan huis. De bakker kwam het vaakst en reed met zijn busje door ons grind […]
Foto: Werkplek van niet gearriveerde schrijver In augustus 2016 kwam mijn eerste boek uit. Ik vond dat zelf een rechtstreekse sollicitatie naar een radicaal ander leven, maar de uitgeverij raadde me sterk af mijn baan op te zeggen en temperde mijn verwachtingen van paginagrote interviews en NOS-Journaals die met mijn boek openden. Inmiddels denk ik […]
