Tekens van Suzanne Brink, schrijver, redacteur, troostkoper. Nieuwsbrief Suzanne's Tekens ontvangen? Leuk!
Miranda en Herman waren de speelse huisgenoten van ex R. Ze hadden een rijkgevulde verkleedkist. De ene dag trof ik ze als Vikingen en een week later gingen ze als trollen of ontdekkingsreizigers met berenmutsen door het leven. Ook veel bordspellen, herinner ik me. Ik zag hun naamsverandering als iets in dezelfde categorie. Miranda wilde voortaan […]
Fonzy liep de weg op, wat niet kon, want ik had de lijn in mijn hand. Toch? De lijn gleed door het gras bij me vandaan waarop ik naar de grond dook en in één vloeiende beweging het handvat greep. Een automobilist remde hard, reed vervolgens door en er was een harde klap. Ik had […]
Ik plak de ene badeend na de andere op de glimmende badkamertegels. Ik heb er 77 van tien centimeter groot. Nog 35 te gaan. Niets mis met de verbouwde badkamer, maar hij is nogal netjes. Dat was het compliment van mijn moeder en oma voor nieuwe kleren: ‘Netjes’. Bij mij gaan dan alle alarmbellen af […]
Het begon met één Joelie. Een blonde man, eind twintig. Type accountbeheerder. In elk geval een beroep vol Engelse grootspraak, hoorde ik als hij op zijn balkon stond te bellen. Voordat hij erin trok parkeerde zijn moeder haar cabrio elke dag op de stoep en sjouwde emmertjes verf de trap op. Er werd flink geïnvesteerd in […]
Ank en Frits zijn bejaarde vogelaars met een mussenparadijs op de begane grond. Ze woonden aan het andere eind van onze flat en pasten wel eens op onze kat. Toen we ze voorjaar 2018 op de galerij tegen kwamen ging het niet goed met Frits. Hij sliep niet meer. Hun buurman J. had hem in zijn […]
‘Er moet wel heel veel aan gebeuren’, zegt nummer twee, een vrouw van tussen de veertig en vijftig jaar met een kwetsbaar metalen brilletje. Ze woont in een woongroep in Overvecht, een flat, maar wil graag een tuin. Nummer één is nog steeds niet gearriveerd. Nummer drie is een alleenstaande moeder die alert is op […]
Een grote man stond vanaf het wandelpad in mijn park roerloos naar de overkant van een sloot te staren. Pet op, zwarte broek, zwarte jas, tussen de 30 en 40 jaar oud. Om zijn mond een verbeten trek. Elke spier in dat lichaam stond strak. Hij stond zich in te houden. Liefst zou hij iemand […]
Op mijn dertigste geloofde ik niet serieus dat ik ooit vijftig zou zijn. Vijftigers waren mensen die vanaf de bank lodderig terugblikten op hun lange levens, dankbaar voor elke dag dat ze nog niet dood waren. Ik keek naar vijftigers zoals naar mensen met drie armen of een bilspleet op hun buik. Ik was hen […]
Afscheid van mijn collega’s Na drie gelukzalige vrije weken om te schrijven, wandelen en tekenen, weken waarin ik corona zo ongeveer zag als het beste wat me ooit was overkomen, verscheen ik begin april weer op kantoor. Online. Ik had me voorbereid, had het green screen van W’s werkkamer gepakt en een aantrekkelijke achtergrond gezocht […]
Oude standpunt: Er zijn maar een paar mensen in je leven die ertoe doen Nieuwe standpunt: Kennissen worden zwaar onderschat Oude standpunt: Je hebt niks aan mensen die je niet echt kennen. Zonde van je energie. Jij bent voor hen net zo inwisselbaar als zij voor jou. Het is een oppervlakkig contact. Het draait om […]
Laatst las ik in een interview met literatuurrecensent Rob Schouten: ‘Er verschijnen in Nederland maar vier of vijf goede boeken per jaar.’ Goh, dacht ik. Geef me die titels en ik ben klaar. Toch? Ik tob namelijk wat af. Ik had een slechte maand. Het ene na het andere boek hield ik na een hoofdstuk […]
Ik verwacht deze maanden een hondengolf. Ik heb de eerste impulspup al gezien. Uit de meest onverwachte, huisdierfobische, hoeken hoor ik: Zeker fijn om nu een hond te hebben? Vrouw met borderterriërhaar Als je een hond hebt en in een stad woont, ontmoet je de godganse dag mensen met honden. Soms blijft het bij ‘hoi’ […]