Populair
Tekens van Suzanne Brink, schrijver, redacteur, troostkoper. Nieuwsbrief Suzanne's Tekens ontvangen? Leuk!
Mijn broers en zus stoppen hun oren dicht als ik begin over mijn allereerste fiets, een driewieler. Soms lopen ze briesend weg en slaan de deur achter zich dicht. In de jaren dat mijn vader begon te dementeren kwamen drie onderwerpen onafgebroken terug: 1. hoe verloren hij zich als tienjarige voelde na de dood van […]
Foto: Ex R. en ik temidden van bewonderaars van onze witte huid in Padangbai, Bali Tot mijn 25ste was het grootste compliment dat je me kon geven: ‘Wat ben je bruin!’ Zodra de zon scheen liet ik alles vallen om zo bloot mogelijk in de UV-stralen te liggen. De zomer waarin ik eindexamen deed, was […]
Als ik me buitengesloten voel, een rare druif in eendrachtig gezelschap, droom ik ‘s nachts dat ik mijn man en huis kwijt ben. Ik slaap in rommelige huizen met wc’s die altijd bezet zijn of overstromen. De deuren kunnen niet op slot. Waar ik ook kijk zijn anderen. Nergens is een plek waar ik alleen […]
Foto: Oval Purse Gun van Vlieger & Vandam Vaak ben ik lekker aan het lezen en komt ineens een voorbode van een plot op, een betekenisvolle clou. Er hangt een drastische wending in de lucht. Dat heeft dit boek toch helemaal niet nodig, denk ik dan.
Muffe types vond ik het, de gevestigde schrijvers die maanden geleden werden geïnterviewd door Coen ter Braak. Losgezongen van onze tijd waren ze met hun larmoyante odes aan pen en papier. Voor Facebook en Twitter trokken ze vast hun neus op. Smartphones kwamen hun huis niet in. Misschien hadden ze een site op hun naam […]
Mijn 2017 eindigt met frisse moed en opgewekte plannen. Als visionaire Troostkoper denk ik dat borduursels en decoratieve stoffen in 2018 steeds populairder zullen worden. En (opgelapte) spullen met een verhaal. En niet te vergeten analoge omgevingen en dingen die analoog leven mogelijk maken zoals mijn eenvoudige briljante wekker, de absolute topaankoop van 2017. Ik […]
Ik ben sociaal laat op gang gekomen en die achterstand haal je nooit helemaal meer in. Ik blijf een soort Data, de sympathieke robot uit Star Trek die menselijk gedrag observeert en nabootst en pas in zijn laatste jaren een chip met oprechte gevoelens krijgt die hij naar wens aan of uit kan zetten.
Mijn kapster, ik ken haar naam niet, een naam met een ‘J’ past bij haar, Julie of Joyce, gaat verder bij mij vandaan staan en buigt zich vervolgens naar mij voorover terwijl ze een raar huppeltje maakt. ‘Kijk, zo’, zegt ze, en draait haar hand, met tussen twee vingers een lok van mij, zodat ik […]
‘Ik hoef niet van iedereen te weten wat hij aanheeft’, zei een lezer (m) over Grootser dan ik, en de kop boven een artikel in het Nederlands Dagblad over mijn boek luidde: ‘Over de televisie hangt een kleedje.’ Genoeg reden voor textiele verdieping in mijn tweede boek. De hoofdpersoon rommelt wat aan met baantjes tot ze […]
Gisteravond om 18 uur ging de bel. Voordat ik de deur opende voor het donkere silhouet van een breedgeschouderde man, verbond ik eerst deurpost en deur met het deurkettinkje. Het was de postbode met een pakje. ‘Kettinkje is niet voor jou hoor’, verontschuldigde ik me. ‘Enge buurman.’ Hij knikte begrijpend. De deur was alweer dicht […]
Broer D. pakt de schop uit de achterbak, geen idee of het normaal is om met zo’n schop rond te lopen op een begraafplaats. Je kan zomaar iemands resten opgraven, nergens een beheerder te bekennen die daar een stokje voor steekt. Ik draag de pot met lavendel en zo lopen we met mijn moeder tussen […]
Ik heb het beste managementboek ooit gelezen! Het was tevens mijn eerste en ik denk niet dat ik snel een tweede lees. Maar wat een boek, De corporate tribe. Misschien moet er naast het stickertje ‘Managementboek van het jaar 2016’ een stickertje ‘Zeker niet alleen voor managers’ op geplakt worden. Het is een feest voor […]
