Tekens van Suzanne Brink, schrijver, redacteur, troostkoper. Nieuwsbrief Suzanne's Tekens ontvangen? Leuk!
Go Aalsmeer: ‘Hinder is een kwestie van beleving’ Wij hadden niets tegen vliegtuigen. Ze waren er gewoon. In 1977 verhuisden we vanuit Assen naar een dorp pal op de Kaagbaan op Schiphol. Als er een vliegtuig overkwam stopten we even met praten. Mensen die met verrekijkers in onze achtertuin naar vliegtuigen stonden te kijken, vonden […]
Met het roze nagelschaartje in de hand knielde ik naast hem neer ‘Dat wil de Vereniging niet’, zei een vrouw bij de ingang van Amelisweerd en wees naar Rufus’ wild behaarde pootjes. ‘We moeten ze bijhouden.’Haar hond leek veel op Rufus, maar was door de Markiesjesvereniging goedgekeurd. Wij vallen niet onder de Vereniging. Onze Rufus […]
Een vrouw van rond de dertig met donker, steil geföhnd haar sluit de voordeur achter zich en drukt op haar sleutelbos terwijl ze klikklakkend naar de parkeerplaats loopt. Er piept iets. In een zwart hokje op wielen springen de sloten open. Routineus opent de vrouw de portier, gooit haar tas op de bijrijdersstoel en rijdt […]
Stadse hondeneigenaren brengen vele uren per week door op hondenuitlaatstrookjes of in parken. Het zijn weldadige, fascinerende werelden met een eigen mores en met sterk fluctuerende sympathieën en antipathieën tussen honden onderling en hun eigenaren. Ik kom altijd met verhalen thuis over enge, loopse en dode honden, mensen met levenspech, filmtips en rare familiefeestjes. 2018 […]
Rufus heeft een bobbeltje in zijn hals, zegt W. Binnen twee seconden denk ik het ergste. Het ligt aan de tijd van het jaar misschien, de uitvallende bomen, dingen die kapot gaan, het gegeven dat iedereen zomaar failliet kan gaan of worden ontslagen, dat er oorlogen uitbreken en mensen om niks vermoord worden.Een bobbeltje.
Deze snikhete, gortdroge zomer liep ik vast op de eerste ontmoeting tussen mijn hoofdpersonen: Iris en Katja. Het draaide om de vraag: Wat viel ze op toen ze elkaar voor het allereerst zagen? Iris zit op de trap bij het stadhuis en Katja loopt langs.Iris komt onbewogen en kalm over en is makkelijk over het […]
Foto: Ex R. en ik temidden van bewonderaars van onze witte huid in Padangbai, Bali Tot mijn 25ste was het grootste compliment dat je me kon geven: ‘Wat ben je bruin!’ Zodra de zon scheen liet ik alles vallen om zo bloot mogelijk in de UV-stralen te liggen. De zomer waarin ik eindexamen deed, was […]
Als ik me buitengesloten voel, een rare druif in eendrachtig gezelschap, droom ik ’s nachts dat ik mijn man en huis kwijt ben. Ik slaap in rommelige huizen met wc’s die altijd bezet zijn of overstromen. De deuren kunnen niet op slot. Waar ik ook kijk zijn anderen. Nergens is een plek waar ik alleen […]
Mijn 2017 eindigt met frisse moed en opgewekte plannen. Als visionaire Troostkoper denk ik dat borduursels en decoratieve stoffen in 2018 steeds populairder zullen worden. En (opgelapte) spullen met een verhaal. En niet te vergeten analoge omgevingen en dingen die analoog leven mogelijk maken zoals mijn eenvoudige briljante wekker, de absolute topaankoop van 2017. Ik […]
Mijn kapster, ik ken haar naam niet, een naam met een ‘J’ past bij haar, Julie of Joyce, gaat verder bij mij vandaan staan en buigt zich vervolgens naar mij voorover terwijl ze een raar huppeltje maakt. ‘Kijk, zo’, zegt ze, en draait haar hand, met tussen twee vingers een lok van mij, zodat ik […]
Gisteravond om 18 uur ging de bel. Voordat ik de deur opende voor het donkere silhouet van een breedgeschouderde man, verbond ik eerst deurpost en deur met het deurkettinkje. Het was de postbode met een pakje. ‘Kettinkje is niet voor jou hoor’, verontschuldigde ik me. ‘Enge buurman.’ Hij knikte begrijpend. De deur was alweer dicht […]
Broer D. pakt de schop uit de achterbak, geen idee of het normaal is om met zo’n schop rond te lopen op een begraafplaats. Je kan zomaar iemands resten opgraven, nergens een beheerder te bekennen die daar een stokje voor steekt. Ik draag de pot met lavendel en zo lopen we met mijn moeder tussen […]