1989. De Muur was koud gevallen of ex R. en zijn vriend André begonnen tweedehands auto’s aan Polen te verkopen. Het bedrijfje heette East West Trade en ze hadden een fax en visitekaartjes. Ik geloof dat ze diep van binnen een winstoogmerk hadden. R. was van het avontuur. Officieel was hij, net als ik, student […]

Stikjaloers op de kat bij thuiskomst. Goed, hij was meer alleen geweest dan normaal, maar hij had wel mooi op zijn eigen kattenbak kunnen poepen. De eerste week na de vakantie sliep ik negen-en-een-half uur per nacht, totaal ontwricht en gedachteloos, vergeten wie ik was en waarom. Was die hele klerenkast van mij? Had ik […]

Mijn broers en zus stoppen hun oren dicht als ik begin over mijn allereerste fiets, een driewieler. Soms lopen ze briesend weg en slaan de deur achter zich dicht. In de jaren dat mijn vader begon te dementeren kwamen drie onderwerpen onafgebroken terug: 1. hoe verloren hij zich als tienjarige voelde na de dood van […]

Ik ben sociaal laat op gang gekomen en die achterstand haal je nooit helemaal meer in. Ik blijf een soort Data, de sympathieke robot uit Star Trek die menselijk gedrag observeert en nabootst en pas in zijn laatste jaren een chip met oprechte gevoelens krijgt die hij naar wens aan of uit kan zetten.

Ik moest gister aan onze kleine, ronde bakker met het rode hoofd van vroeger denken omdat ik een auto door grind hoorde rijden. Wij hadden lang voor Picnic en de thuisbezorgservice van de AH bestonden een bakker, slager en groenteman aan huis. De bakker kwam het vaakst en reed met zijn busje door ons grind […]

In 2010 smeten wij met geld. Dat kunnen wij uitzonderlijk goed. Het was het laatste jaar dat we geld hadden. Later refereerden we aan deze periode als aan ‘onze rijke tijd’ (+/- 2002-2010). Wij waren dat jaar al drie weken met een huurcadillac door Frankrijk getrokken, copieuze lunch hier, veelgangendiner daar, waarvan we één week in […]

Mijn vader schaakte zo graag dat hij zich de hemel voorstelde als een clubhol met schaakbord. Waarschijnlijk hoopte hij ook dat zijn tegenspelers van De Vennep meekwamen, maar die waren nog kerngezond op zijn begrafenis. Mijn moeder vroeg zich af of mijn vader zijn gestorven broer in de hemel zou herkennen. (Mag je je bril ophouden?)

De kantoorvilla stond in een meer van enkelhoog, hier en daar kniehoog grind, waar je eigenlijk alleen met een 4-wheeldrive doorheen kwam, maar voor de Porsche van de art-director was een lakschaderegeling getroffen. De entree van communicatie-adviesbureau voor de arbeidsmarkt JOX was breed en hoog genoeg voor een kristallen kroonluchter van drie meter doorsnede. Hoe een vrouw als ik daar terecht […]

Ik ben één keer in mijn leven populair geweest. Ik heb er soms nog nachtmerries van. Ik had er wel eens over gefantaseerd, maar had geen idee van hoe het echt was.

Uit mijn serveerstersdagboek: ‘De cheffin zei Huphuphup, maar ik wil menselijke warmte geven.’ Liefst stond ik bij de koffie en het ijs. Het allerliefst maakte ik een banana split en spoot met een slagroomspuit een sierlijke krul over het ijs.  Voor ik het ijs aan de klant overhandigde keek ik er eerst zelf nog één lange minuut intens tevreden […]

Ik wilde W. die op de bank zat een zoen geven, liep naar hem toe en boog mij voorover toen ik met mijn blote voet op iets krakends stapte. Het was de schedel van een vergiftigde muis. Het was de eerste en laatste keer dat ik hysterisch heb gegild.