Schrijft een echte schrijver op papier?

Muffe types vond ik het, de gevestigde schrijvers die maanden geleden werden geïnterviewd door Coen ter Braak. Losgezongen van onze tijd waren ze met hun larmoyante odes aan pen en papier. Voor Facebook en Twitter trokken ze vast hun neus op. Smartphones kwamen hun huis niet in. Misschien hadden ze een site op hun naam staan, maar dan alleen omdat hun uitgever die per se voor ze wilde onderhouden zodat zijzelf hun erudiete hersentjes er niet aan vuil hoefden maken.
Pen en papier! Snuif! En dan zeker je handgeschreven manuscript met doorhalingen laten uittypen door je uitgever.

Blinde vlek

Ik had een blinde vlek. Mijn werkkamer ligt met notitieblokken bezaaid. Vrijwel alles wat ik type heb ik eerder opgeschreven met mijn Parker rollerball (vulling: medium, zwart) in een notitieblok van de Hema.  Op de bank, hond naast mij, soms de televisie aan. Pagina’s lang laat ik mijn hoofdpersoon in een zelf gehaakt paars jurkje ronddolen op een popfestival, waarop ze de wereldvrede aankondigt, rotte sinaasappels naar haar rivale gooit en in whisky gedrenkte pindaschillen kotst om daar uiteindelijk één alinea van in de computer te zetten. Vaak lees ik het niet eens meer terug. In datzelfde notitieblok noteer ik ook parkdialogen, to-do-lijstjes en telefoontjes met verzekeraars, familie en vrienden. Ik noteer er opdrachten aan mezelf in:
-Kristalglazen van Charlotte beschrijven
-Martin uitwerken
-Dialoog Iris en Katja bij thuiskomst

1000 Woorden per dag

Tussendoor maak ik tekeningen die ik wel of niet uitwerk. Mijn notitieblok is een vrijplaats. Het verhoudt zich slecht tot opdrachten aan jezelf als ‘1000 woorden op een dag schrijven’. Mijn notitieblok telt niks. Ik heb pas nog gekeken of er een apparaat was dat mijn handschrift automatisch kon digitaliseren (niet geloof ik), maar ik word daar ook niet gelukkig of productiever van. Ik denk dat ik als ik schrijven niet als corvee wil zien ik lekker zo door moet gaan. Want dat is toch het belangrijkste aan schrijven: volhouden. Volhouden omdat je het graag doet en het je ‘iets’ oplevert. (Geen dollartekens.) Omdat je zin hebt om na te denken over de schoonmoeder van je hoofdpersoon of om die festivalkots te beschrijven, zonder alles direct door te halen en perfectioneren en chagrijnig te worden omdat je je 1000 woorden per dag niet haalt.

Het echte werk?

Maar een keurig uitgeschreven manuscript van mijn hand komt er niet. Elke dag dat ik niet naar mijn werk moet (ook een bron van inspiratie)  sta ik achter mijn computer, notitieblokje naast het scherm, om ideeën in gestructureerde zinnen en hoofdstukken uit te werken. Vaak wel 500 woorden per dag. En dan snel weer naar de bank.
Soms kom ik buiten.

Slordige schets van schrijver op bank
Weinig trefzekere eerste opzet

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *