In ons park loopt een vrouw met vijf doorgetrainde bordercollies. Tien ogen die vragen: ‘Wat gaan we doen, baas?’
Je kunt ze vergelijken met topsporters: één doel voor ogen en blind voor wat zich onderweg in het leven aandient. Ballenhonden willen 24 uur per dag achter een bal aanhollen en die terugbrengen. Voor de bazen is het geen leven. Die aanhoudende smekende blik van de ballenhond: ‘Wanneer gooi je de bal? Wanneer gooi je de bal? Ja, je hebt het hem al honderd keer gegooid, maar ik wil nog een keer.’ Dat er een lollig hondje langs loopt dat wil spelen, interesseert ballenhonden niet. Ze hebben een Taak in het leven. Ze geven niets om frivool snuffelen aan hondenkonten, grashalmen, prullenbakken en broekspijpen van passanten. Zonder bal heeft het leven geen zin.
Vooral bordercollies hebben er last van. De favoriete werkhond van velen is een werknemer die steeds aan je hoofd komt jengelen dat hij klaar is en wat moet hij nu weer doen?
Hondenkonten
En ja, je kan een bordercollie veel leren. Neem youtubeberoemdheid Nana. Kan op commando op drie poten lopen, doet flick-flacks en houdt de bal twee uur hoog. Sterker, je móet een bordercollie van alles leren, anders gaat hij monomaan ballen apporteren.
Bordercollies heten slim te zijn. De hoogbegaafden onder honden. Zelf vind ik het slimmer om (parttime te werken en) na tien keer apporteren te zeggen: ‘Allemaal leuk en aardig, maar nu ga ik weer hondenkonten snuffelen.’
P.S. Overal waar ‘bal’ staat, kan ook ‘stok’ staan.