De kunstuitleen is een prachtige instantie, maar misschien moeten ze iets met thuisbezorging doen en dat je dingen via internet uitzoekt?
Ik vergeet altijd dat wij iets van een ander in huis hebben.
Eens in de zoveel jaar sturen ze een briefje: ‘U heeft kunstwerk zus en zo x jaar in huis. Wilt u het terugbrengen?’
Daar reageer ik natuurlijk niet op.
Ik wacht tot ze een briefje sturen met een dreigender toon en politiestempel. Bedaard pak ik een krukje om van de bovenste plank van de kast het speciale Kunstuitleenbubbeltjesplastic te pakken en wikkel het doek/de ets erin. Ga vervolgens met het doek/de ets onder mijn arm bij de deur dagen staan wachten tot W. tijd heeft om met zijn auto met mij naar de Kunstuitleen te rijden.
En dan. Je moet iets nieuws kiezen. En dat is niet leuk. Omdat het moet. Kunst omdat het moet.
We hebben nu een geborduurd drieluik van tenten van de Utrechtse kunstenares
TroostkoperLaat een reactie achter op Ik ben Suzanne Guggenheim niet