Of het nou toeval was. Twee keer belandden we tijdens een fietstocht op een met witte grondtegels belegd terras aan een doorgaande weg. Beide keren zat daar een gezin in vrijetijdskleding te smachten naar aanspraak. Locatie nummer 1: Austerlitz. Locatie nummer 2: Leersum.
In Austerlitz lieten de kennissen de auto midden op straat staan, klommen over een muurtje en dronken een biertje mee.
Het terras in Leersum zat naast een stoplicht. Het gezin, bestaande uit een kettingrokende blondine met een roze strikje op d’r kop, een beer van een vent met snor en een jongetje van elf dat een zondagse tosti kreeg, kende zeker 75% van de automobilisten. ‘Heeje’, riepen de drie. De automobilisten schreeuwden hetzelfde terug (en staken daarbij een middelvinger op of trokken een gekke bek) en dan brulde de familie van het lachen. Waarna de kennis vroemmm-vroemmm deed en wegspoot.
Ook voor ons leuk om te zien natuurlijk. We kregen er oog voor nadat we onze broodjes naar binnen geschrokt hadden. De Geplette Snelle Jelle’s waren toen al lang op.
Lang leve de nieuwe brooddozen!