Het fietspad van de wijk Lunetten naar Utrecht CS is al maanden gestremd door een grote bouwplaats aan de Briljantlaan. Fietsers worden omgeleid. Aan het eind van het pad kunnen ze twee dingen doen. Of ze rijden tegen de richting in naar het stoplicht. Of ze steken dwars de straat over. De meesten doen dat laatste. Een paar weken geleden knalden ze dan nog tegen de stoep op, maar ineens lag er een hoopje asfalt. Plop.
Ik ben natuurlijk een romanticus, maar ik kan me niet voorstellen dat dit achter de tekentafel is bedacht. Er moet iemand zijn geweest, een Held, een Man met Visie (m/v), die het getob van het tweewielersvolkje niet meer aan kon zien en toen in het holst van de nacht met een vriend ofzo op zo’n mini-asfaltstortertje deze klont heeft neergelegd.
De man met het oranje vestje kwam naar me toe toen ik overstak om me bij W en mijn fiets te voegen. Hij was benieuwd wat ik aan het fotograferen was. En had slecht nieuws over het bobbeltje asfalt. ‘Volgende week zal het wel weg zijn.’
Het bouwterrein gaat volgende week namelijk op de schop. Het kruispunt gaat dicht en deze jongen werkt door terwijl heel Nederland in de file naar het zuiden staat. Niet dat hij dat iets vond om over te zeuren. ‘Als de gemeente wil dat er doorgewerkt wordt, doen wij dat’, zei hij trots.
Misschien was hij het wel.