Een vrouw van rond de dertig met donker, steil geföhnd haar sluit de voordeur achter zich en drukt op haar sleutelbos terwijl ze klikklakkend naar de parkeerplaats loopt. Er piept iets. In een zwart hokje op wielen springen de sloten open. Routineus opent de vrouw de portier, gooit haar tas op de bijrijdersstoel en rijdt nog geen drie seconden later de straat uit met hetzelfde gemak als waarmee ze haar schoenen strikt.
Ik probeer me soms voor te stellen dat ik net zoals zo’n vrouw de straat uitrij. Maar ik heb geen rijbewijs. Ik droom wel vaak dat ik achter het stuur van een auto zit, maar als het licht op rood springt weet ik niet hoe ik moet remmen en laat de auto in paniek in de berm uitrijden om tegen een paaltje tot stilstand te komen.
Meestal hoef ik gelukkig maar een klein stukje.
Ik heb nooit van auto’s gehouden. Maar mis ik niets zonder rijbewijs?
Begin januari zijn we in een Greenwheels naar Rotterdam gereden – W. heeft wel een rijbewijs – en dat was één van de leukste autoritten ooit. Ik had op Marktplaats twee grote plastic muffinvormen gevonden van het soort waar wij al een hondenmand van hebben. (Ontwerper Beerd van Stokkum wil ervan af zo te zien.) Kon eventueel met de trein, maar zou een expeditie zijn.
We hadden de feestdagen overleefd, het asfalt glinsterde in de zon en er stonden geen files.
Waarom gaan we eigenlijk niet in Rotterdam wonen? zei ik terwijl we door wijken reden waar ik nooit eerder was geweest. De wereld lag aan onze voeten.
Tegen mijn nichtje die net haar rijbewijs heeft, zeg ik: ‘Nu kan je zo naar Frankrijk rijden’.
Ik zou naar het platteland kunnen verhuizen en fikkies stoken in mijn grote achtertuin en een paar keer per week tussen andere forenzen vast kunnen staan, maar soms zou de auto stuk zijn. Ik zou vertegenwoordiger kunnen worden en met dozen vol pumps en sneakers de kleinste winkels op het Friese platteland kunnen bezoeken. Ik zou midden in de nacht naar de hei kunnen rijden en in het maanlicht wandelen en ’s winters het ijs van mijn ruiten krabben. Ik zou lifters op kunnen pikken en grote zware koffers van de ene kant van het land naar de andere kant kunnen vervoeren. Ik zou koelkasten met de auto kunnen ophalen in plaats van ze thuis laten bezorgen. Ik zou een vriendschap op kunnen bouwen met iemand die in een autogarage werkt.
Ik zou taxichauffeur kunnen worden en allerlei mensen ontmoeten. Of naar een buitenwijk van Brisbane in Australië emigreren. Als ik een rijbewijs had (en paard kon rijden), kon ik een paard kopen en die in een trailer achter mijn auto bij Bergen aan zee uitlaten.
Gemiste kans, realiseer ik mij. Dat rijbewijs. En niet alleen dat rijbewijs. Stel je voor wat ik zou kunnen als ik een vliegtuigbrevet had en een niet al te grote, Ferrarirode helicopter voor de deur.
(Hopelijk zou ik in helicopters niet misselijk worden)