Uren tellen


Als je alleen werkt, zorg je dat je werk op tijd af is. Of je tussendoor een uur kralen rijgt of in de stad een WKavia koopt maakt niemand wat uit. (Ja, je kunt het jezelf als ondernemer moeilijk maken door die uren in bedragen uit te drukken. Weet je wat duur is? Slapen!)
Het ergste aan kantoren, zoals ik ze ken, is dat mensen op elkaar letten. Er zijn zelfs bedrijven waar het personeel smeekt om regeltjes omdat het zich kapot ergert aan laatkomers. Houdt die niet te lang pauze en hoezo een kwartier eerder weg. Wat is die traag. Daar wordt wel erg leuk gebabbeld. En ik me maar kapot werken en wat zie ik ervoor terug?
Vanmorgen bij de Kamer van Koophandel, waar ik me (onnodig, bleek later) wilde laten inschrijven, hoorde ik een vrouw met een naturel wandelsportuitstraling tegen haar grijzende mannelijke collega zeggen: ‘En waar ben jij dan helemaal geweest.’ Lachend natuurlijk. Altijd lachen. De man mompelde ‘Dat ga ik jou niet vertellen’ en liep snel door.
Kantoorleed.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *