Toen vroeger nog niet vroeger was en retro nog niet retro, hadden mijn ouders best een aardig interieur. Daar hoefde je in die tijd je best niet voor te doen. Dat ging gek genoeg vanzelf.
Elementen eruit heb ik overgenomen toen ze na 100 jaar iets nieuws kochten. Er staat hier een krantenbak uit de sixties en een salontafeltje waar allevier de kinderen een buts in het hoofd aan over hebben gehouden.
Het tafeltje heeft inmiddels 75 euro retrowaarde, maar ik doe hem niet van de hand. Ik zet hem juist voor het eerst van zijn leven in het zonnetje op deze plek. In het fotoalbum van mijn jeugd ben ik hem maar één lullige keer tegengekomen, bedolven onder een dambord en een kerstster.
Mijn ouders fotografeerden nooit meubels.
