Rufus heeft geen ondervacht. Ik weet ook niet waarom je van God een ondervacht krijgt of niet, maar het gevolg is onder andere dat hij een kale buik heeft, snel weer droog is na een duik in een modderplas, amper vachtonderhoud behoeft en dat hij het belabberd doet als poolhond. Zo erg dat hij een jasje aan moet is het ook weer niet. Maar als hij in de winter drie kwartier mee moet op de fiets krijg ik daar een onbehaaglijk gevoel bij. Vandaar dat ik een regenhoes voor een kinderkar heb gekocht. Die trek ik over de korf (die ik verder amper meer gebruik omdat Rufus met een fietskettinkje op zijn plaats blijft zitten).
Bijkomend voordeel is dat hij rustiger wordt van de korf en de hoes. Hij ziet de wereld vanachter een scherm.
Ook handig bij regen.
En nu niet roepen dat Rufus een couveuzehondje is want het gros van de honden is achterbankhond en heeft geeneens weet van de striemende wind die je oren op doet fladderen als je baasje zo hard fietst als ik.