Grrr denk ik de hele dag

Maar het meest hou ik van mijn eerste mobiele telefoon. Het was 2000. W. en ik waren elkaar misgelopen bij het station en ik zette radicaal mijn bezwaren tegen overbodige techniek overboord.
De T10s van Sony Ericsson vond ik daarbij ook het allermooiste telefoontje dat er was. Wel jammer dat ik drie keer moest vragen: wat zeg je? Ik miste de helft van de gesprekken. Een ordinaire Nokia volgde. Een misstap. Er waren zoveel jongens en meisjes met die telefoon dat je er de wildste jasjes voor kon kopen. Sportauto’s, paarden, blote vrouwen. Voor de display tekende ik zelf met grote pixels vogelpootjes en van de vogelbescherming kocht ik de ringtone ‘het witgatje’. Als in de trein mijn telefoon afging ging iedereen heel natuurvriendelijk kijken.
Mijn zus heeft de Nokia nog steeds in gebruik.
Wat een leven had ik toen. Prepaid he. Ik leidde het zorgeloze bestaan van een wilde in een bos vol notenbomen en luie everzwijnen.
Deze week stap ik over van de Sony Ericsson k700i met Orange abonnement naar de Sony Ericsson k800i met T-mobile abonnement. Grrr, denk ik de hele dag. Je zal je nummer maar mee willen nemen naar een andere provider. Morgen gaat er een verhuisdoos met documenten naar Orange om nummerbehoud te bepleiten. Je komt nog makkelijker met een zelfmoordgordel in je brooddoos de VS binnen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *