Het is raar dat mensen zo sentimenteel kunnen doen over een melktandje en dat daar bewaardoosjes voor op de markt zijn, terwijl een oude vulling na twintig jaar rücksichtlos door het afvoerputje van de tandartspraktijk wegspoelt. Ik dacht: zal ik vragen of… maar herkende hem niet als zijnde de mijne toen hij nog even vergeefs tegen de stroom in spartelde. Ik poets mijn tanden weliswaar voor de spiegel, maar dan kijk ik eerder naar ogen en haar. Al die twintig jaar.
De nieuwe vulling is een composietkroon en kostte 116 euro. Het is die mooie grote witte kies (linksonder voor mij, rechtonder voor de tandarts) op de foto. De tandarts was er (terecht) trots op. Dat hij met een vlijmscherp draadje niet alleen de vulling bijvijlde maar ook mijn linkermondhoek zodat ik nu letterlijk van oor tot oor lach, vergeef ik hem grif.