Tourist trap

De reisboekenwinkel heeft twee meter Parijs en maar viereneenhalve centimeter Lille. Viereneenhalve centimeter flansboekjes met een top 10 van de toeristische highlights. Maar ik wil niet naar de Dom van Lille en Tineke Schouten kijken. Ik wil het Ledig erf van Lille en het Luce-restaurant van Lille, het Amelisweerd van Lille, het Lombok van Lille, de Minnaertgebouwen van Lille.
Dat is niet eenvoudig. Vorig jaar was ik voor het theaterfestival een week in Avignon. Ik had een fiets gehuurd en zwierde opgetogen over bruggen en door straten. O la la wat voelde ik me thuis. Maar pas toen ik voor een theaterstuk naar een schoolgebouw in een buitenwijk van Avignon moest wezen realiseerde ik me dat ik alleen maar in de binnenstad was geweest. Een blinde vlek.
Ik heb nu een Trottergidsje met wandelingen en architectonische hoogtepunten en de geschiedenis van de stad. Volgens de schrijvers spelen de lokalen in de kroegen van volkswijk Wazemmes op zondagochtend accordeon. Musee des beaux arts wil ik ook zien. En een markt een een park en een plein en een metro. Voer genoeg voor een half leven Lille.
Het Leidsche Rijn van Lille redden we waarschijnlijk weer niet.

Eén gedachte over “Tourist trap

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *