Mijn armen staan al een jaar als strakke kabels tussen schouders en stuur en pas een week geleden viel het kwartje: die mand. Ik weet niet hoeveel het ding weegt. Geheim van de smid. Feit is dat je wiel na bevestiging van de mand begint te loenzen en nog maar een ding wil: zwenken en je vermorzelen.
Daar kun je officieel wat tegen doen. Ik heb een grote dubbelpoot standaard gekocht (die onlangs door zijn hoeven is gezakt nadat iemand mijn fiets had verplaatst) en een ding dat zou moeten voorkomen dat dat wiel zwenkt, maar het helpt niks.
En dan nog een hond van negen kilo erin. Beide handen verkrampt aan het stuur, wetend dat mijn wiel met mand bij een aanrijding als een muur op mij zal vallen en Rufus fileert.
Dan maar een rieten mand achter, hoewel ik ooit op deze plek heb gezworen daar nooit aan te zullen beginnen. Misschien dat de fiets, als ik de geruïneerde dubbelpoot standaard heb vervangen, wel gewoon weer kan staan zonder muur om tegen te leunen? Dat ik niet meer van te voren uit hoef te stippelen tegen welke muur dat zal zijn als ik de stad inga? Ik ben een bevrijd mens en helemaal over de weerzin tegen rieten manden heengegroeid. Nu nog bloemen in mijn haar Als ze blijven hangen in niet-kontlang haar tenminste.
