De herfst staat voor de deur. Regen klettert op het dak. Een mooie aanleiding om een oude zomerdroom te verwezenlijken. Sinds ik in 1991 in Kuala Lumpur in een grote bruinhouten hotelkamer mét heb geslapen, wil ik een plafondventilator. Maar er zijn een aantal producten op deze wereld die er bijna per definitie niet uitzien en de plafondventilator is daar duidelijk een van.
Omdat de wens toch diepgeworteld is versoepel ik mijn esthetische normen – je hoeft er niet mee over straat tenslotte – en begin onbevangen te googelen op een beetje toonbaar exemplaar. Na omzwervingen langs veel vervelende zoekmachines als vinden.nl kom ik uit op deze. Dat de winkel ook Wesco prullenbakken verkoopt boezemt me misschien meer vertrouwen in dan verdiend. Maar goed. Zaterdagmiddag wordt de plafondventilator bezorgd in een doos met een hoop zakjes. Het motorhuis ziet er top uit. Een tegenvallertje zijn de goedkoop uitziende zilvergeverfde houten bladen. Het kost drie lange uren voor het ding in elkaar zit en aan het plafond hangt. Er moet nog wat gewobbeld worden om de bladen in lijn te krijgen. Maar dan ben ik ook zeldzaam gelukkig. Nu helemaal geen reden meer om naar verre landen te gaan.