Een paar weken geleden had ik zelfs een helmpje op. Een echtpaar dat mij en mijn drie metgezellen (ook met helmpje) ineens in de wouden van de Achterhoek voor zich op zag doemen, keek of ze aliens zagen branden en barstte vervolgens in hysterisch gelach los.
Snap ik. Nog geen twee jaar geleden vond ik het ook ronduit pathetisch dat mensen (mannen, eigenlijk) mountainbikes kochten om naast Neerlands trots, onze fietspaden, te gaan rijden.
Maar het is zo leuk om over boomwortels en door plassen te raggen. Gister zaten de fietspaden verstopt met senioren die wiel aan wiel over fietspaden gingen, maar op de MTB-route bij Leersum kwamen we bijna niemand tegen. We troffen alleen twee van die mountainbikers die de sport zo’n slechte naam geven. In een zanderige afdaling brulden ze: ‘Ho ho, links houden’ en daverden rakelings langs.
Dat soort jongens snuift natuurlijk verachtelijk om mijn Cube, want die heeft een bagagerekje (voor de broodtrommel en geplukte bloemetjes), te dunne bandjes en een voorspatbord.
Ik maak er een wijvensport van.
Na anderhalf uur op een gehuurde MTB die speciaal voor jongens was gemaakt, wil ik ook dat het een wijvensport wordt. Au.