Niet-dodelijke zitbelevenis

Een leren zadel in combinatie met een verende zadelpen is een hele zitervaring

In de kerstverloting van de Fietsersbond heb ik een leren zadel van Lepper gewonnen.  Vandaag heb ik er voor het eerst mee gefietst. Een zitbelevenis pur sang!

Dubbelgeveerd
Omdat ik een rare buitenlandse fiets (DK) heb, moest ik wel direct ook een nieuwe zadelpen kopen. En omdat de fietsenmaker voor mijn afwijkende fiets op het moment alleen een zadelpen met vering had, heb ik nu een verend zadel op een verende zadelpen. ‘Let maar op’, zei de fietsenmaker, ‘eerst voelt het of je een lekke band hebt, maar als je het eenmaal gewend bent, wil je niet anders meer.’

Van de wereld
Wennen? Ik zweef over de aarde, ben van de wereld. Gaten, scheuren, verdwijngaten, ik merk er niets van. Ik kan er zo een fietsvakantie met 100 kilometers per dag op rijden. (Of is vijf kilometer proefrijden te kort om dat te beweren?)

Fietsjutter
Vroeger heb ik ook een leren zadel gehad. Ex R. jutte namelijk fietsen. Fietsen die niet op slot stonden, nam hij mee, knapte hij op en verkocht hij voor een luttel bedrag aan medestudenten. Maar het leren zadel kreeg ik. Na een half jaar is het zadel ’s avonds in een achterafstraatje van mijn fiets gejat.

Dat is best jammer aan een leren zadel. Je moet altijd een reserve bij je hebben.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *