In de bloggerswereld zoemt het al maanden rond: het laserlampje. Zoek op You tube naar ‘laser’ en ‘cat’ en je weet waarom. De meeste laserlampjes worden op kantoor gebruikt om bij powerpointpresentaties op het precieze moment het woord aan te wijzen dat de spreker gebruikt. Ik wilde een simpele dierenversie. De man van de dierenwinkel zei dat de lichtjes verboden waren. De jongen van de elektronicazaak vertelde dat voetbalfans ermee op de keeper van de tegenpartij richtten, wat gevaarlijk is. Daarom mochten de lichtjes niet meer klein zijn. Ik kwam dus toch met een echte kantoorpen thuis. De hele weg naar huis grijnste ik als een waanzinnige. Nog voordat ik mijn jas van me afwierp en mijn laarzen een hoek inslingerde floot ik de katten. De volslanke Joop was als eerste ter plekke. Zijn ogen werden als pizzaborden zo groot. Hij sprong meters hoog tegen de muur, de blik van een bezetene, een kruissnelheid van zeker 60 kilometer per uur. Zijn jachtinstinct was wakkergekust.
Nog dagen bleef het onrustig in huize Troostkoper.
Maar alles is eindig.
W. zegt dat verveling een teken van intelligentie is. Joop kijkt nog wel naar het lampje, maar alsof het televisie is. Alleen zijn staart beweegt en af en toe valt zijn mond open.