De riem was er eerder dan de hond. De redenatie was: een bruine leren riem is een natuurlijk verlengstuk voor een hond waar je bruin hondenleer van kunt maken.
Het woord ‘riem’ klopt al niet. Lekentaal. Een ‘lijn’ moet het zijn. (Sint neemt een pint.)
‘Wat een zware lijn voor zo’n klein hondje’, was het commentaar van doorgewinterde hondeneigenaren op straat. Aangifte dreigde en ik kocht met spoed een lelijke blauwe nylon lijn bij de dierenwinkel op de hoek die nergens keuze in heeft en daar trots op is. Bestelde via internet een gevlochten nylon lijn die wel de goeie kleur had, maar twee keer zo zwaar was als de leren lijn. Vond toen tussen de blingbling toch nog een lichte, elegante, gelukkig net zo bruine, lijn van Wolters.
Met de leren riem gaan we sm-spelletjes doen. Tenzij iemand een beter idee heeft.
(Wat is dat toch met doodskopjes op hondendingen trouwens?)