Net als je denkt dat deze blogger met de noorderzon naar verre koopjesparadijzen vertrokken is, pop ik up. Hetzelfde geldt voor de Sun jar uit 2007. Wat een fantastisch leuk dingetje is. Ik heb hem minstens drie keer kado gedaan. Hij floept tussen avond en nacht aan en geeft dan warm oranje licht. Maar steeds minder en ineens stopt hij. Ik stond al met het ding bij de glasbak toen W suggereerde dat de oplaadbare batterij vervangen moest worden.
Zo jammer vind ik dat, dat ze je een jaar na aankoop niet even een belletje geven: ‘Mevrouw, hallo, hoi, niet schrikken als uw Sun Jar ermee uitscheidt en het licht uit uw leven verdwijnt. Het is volstrekt niet nodig om weg te zakken in een inktzwarte depressie omdat alles minder wordt, kapot gaat of zelfs dood. Het komt eenvoudig door dit en dat. Wilt u een nieuwe batterij? Komt voor de bakker. Wanneer schikt het u dat we hem even langs komen brengen en monteren? En een fles prosecco voor de schrik.”
Zeker te veel moeite.
elke avond staat er bij ons ook zo'n blij potje in de tuin te schijnen!