Het Theekastjeswoud

Theekastjes hebben het moeilijk. Niemand wil ze nog want wat moet je met een kastje waar je een theepot en vier (soms vijf) kopjes in kunt zetten. De Ikea verkoopt ze niet meer. Op Marktplaats heb je aanbiedingen: 3 theekastjes voor de prijs van 2. Velen zijn al in de vuilcontainers van de gemeentelijke afvalverwerking verdwenen. Terwijl er ooit een tijd moet zijn geweest dat een interieur zonder een theekastje was als een keuken zonder staafmixer, garderobe zonder tregging, puber zonder scooter.
Sinds twee dagen hebben wij zo’n verschoppeling in huis. Het lijkt wel of er parels groeien tegen het glas. En in het glas is ook nog een fijne ster geslepen. Een toonbeeld van schoonheid. En dat zeg ik niet omdat ik alles dat oud is mooi vind want vier dagen geleden rolde ik nog misselijk van ellende uit het grootste zo niet enige kringlooppakhuis van Utrecht: de meeste voorouders hadden een heel, heel slechte smaak. Hoeveel prachtige eiken zijn gesneuveld voor een tijdsdwaling? Ik maak voor mijn eigen voorouders beslist geen uitzondering. Goedkoop was voor ons altijd mooi genoeg. Ik ben de eerste telg sinds de prehistorie (‘mooie takkenhoop heb je daar’) met Smaak.
Dat kun je vooral zien aan mijn nieuwe oude theekastje.
Ook een theekastje van een gewisse ondergang redden en en passant een telg met Smaak worden? Ga naar Marktplaats!