Mijn ouders vonden het zonde van het geld om de van pijn tegen het plafond stuiterende cavia Vlekje naar de dierenarts te brengen. Dat was 1978. Deze week heeft kat Joop voor de tweede keer chiropractie gehad.
Joop is 13 en dictator. Hij moet en zal op schoot en loopt net zolang over je heen tot je plek maakt. Voor andere dieren is geen plaats in zijn leven. De hond durft niet in zijn muffinmand, want Joop heeft die geclaimd en blaast en haalt uit als Rufus van zijn grondrechten gebruik wil maken.
Joops tranen
Maar Joop heeft ook zwakke plekken. Nooit over zijn arme moedertje beginnen, bijvoorbeeld, want dan barst hij in tranen uit. Zijn andere zwakke plek is/was zijn rug. Klimmen ging niet meer zo goed en volgens de boekjes kan al dat snauwen naar de andere dieren ook een symptoom van pijn zijn. Joop zal geen tweede Vlekje worden.
Bij Dierenarts 1 piest hij van stress de praktijk onder en krijgen we pijnstillers mee, die tijdelijk verlichting geven.
Maar Joop wordt weer slechter. En zo komen we bij Dierenarts 2, tevens chiropractor.
Een wereld van verschil. Geen piesende Joop, maar een Joop die gedwee zijn tandsteen aan beide kanten weg laat krabben. En vervolgens spinnend zijn wervels (iets met het heiligbeen) op hun plek laat zetten.
Het lijkt echt te werken. Joop loopt de hele dag te zingen en te spinnen. Hoewel hij nog wel zijn grenzen duidelijk aangeeft. Naar de mand kan Rufus blijven fluiten.
update: Joop is voor de derde keer geweest en nu hoeft hij heel lang niet meer want zijn wervels lopen supergesmeerd. De laatste keer had hij het zo naar zijn zin dat ik er een filmpje van heb gemaakt.