‘Is er ergens iemand loops?’, vraag ik aan de vrouw met de twee teckelteefjes, terwijl Rufus me voorttrekt, tong uit de bek, schuimkraag op zijn lippen. ‘Niet dat ik weet. De mijne niet in elk geval.’

De kleine Rufus vond álle kuiten lekker, maar vooral de mijne. Een keer greep hij een hardloper, net nadat zij hem uitvoerig haar liefde had verklaard. ‘Wat een leuk hondje, wat is-ie zacht, bladiebladiebla’. Hap.

Het aantal mensen met een hekel aan honden is groot. Ik gok 34,5 % van de bevolking. Bij een deel van die mensen gaat het verder dan een ‘hekel aan’. Ze haten honden. Alles is de schuld van […]

Ik dacht dat Rufus een gehoorzaam watje was. Conflicten zijn niks voor hem. Een luttel grommetje en hij schuilt achter onze benen. Maar in het watje schuilt een hitsige vent. Inmiddels ken ik de signalen. Een knop gaat […]

Voor de 10-jarige Labrador Jessica is de wereld een feest. Ze wil spelen, vrijen en poep eten. Als ze een reu ziet gaat ze gewillig op haar rug liggen en laat haar intieme delen aflebberen. Haar baasje vindt […]

Opvoeden is een vrouwentaakje, maar als echte vent kun je er je eigen draai aangeven door onverbiddelijk streng te zijn. Echte mannen gaan dus niet naar hondentraining. Ze hebben hooguit op tv hondenfluisteraar Cesar Milan aan het werk […]

De man is bijna doorzichtig, zo grijs. Hij woont vijftig meter bij ons vandaan in een rijtjeswoning met plavuizen voortuin. De hond heet Destiny, een bruine labrador van anderhalf jaar oud.

Hond D. is een grote dominante reu met een zwaar lijf op dunne poten. Zo’n 4, 5, misschien 6 keer per jaar krijgt hij het te kwaad en neemt een klein hondje te grazen.