Hoe een hond (de mijne) de moed erin houdt

Op kantoor hangt een wolk van dreigend verlies. De een is cynisch, een ander zoekt schuldigen, de derde slaapt niet.  Ik werk vaker thuis. Als ik ’s maandags over de drempel stap moet ik eerst even diep zuchten. (En daarvoor en daarna ook nog weleens.) Daarom ga ik volgende week Rufus’ kerncompetentie maar eens inzetten: aaibaarheid. Honden houden gedetineerden en daklozen op de been, helpen veteranen met trauma’s en fungeren als therapiehond. De moed erin houden bij een reorganisatie is een eitje voor ze.

Reorganisatietherapiehond
Rufus is vaker mee geweest. Het belangrijkste is dat hij een goede plek heeft, waar hij rustig kan liggen zonder stuk getrapt te worden.  Van stampende mensen en mensen die deuren in en uit lopen, gaat hij blaffen. Verbeterpuntje. Hoe vaker hij op kantoor komt, hoe rustiger hij er onder blijft.
Hij is wel extreem goed in geaaid worden.  Als iemand een hand voor zijn neus houdt, gaat hij tegen de benen aan staan die bij de hand horen om zich eindeloos geduldig te laten aaien.  Hij is daar op doorgefokt.

Kat Kees
Mij helpt hij in elk geval. Alleen al omdat langs de Utrechtse singel lopen in de lunchpauze duizend keer leuker is met hond. Maar met een beetje mazzel sleept hij ook mijn collegae de dag door. Onderzoek toont aan dat dieren op kantoor sowieso stress verlagen en de sfeer en productiviteit verhogen. Of het nou om een kat Kees of een aquarium met Nemo’s gaat. Daarom zijn ze er in Amerika (Google, Amazon) gek op.

Vaak zijn Amerikanen gek, maar in dit geval hebben ze een puntje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *